Annabelle Emmen wint goud op hoogspringen bij Nationale C-spelen

Jaarlijks wordt in Amsterdam het officieuze Nederlands Kampioenschap voor C-junioren (14-15 jaar) gehouden: de Nationale C-spelen. AV Spiridon was met drie atleten vertegenwoordigd, Annabelle Emmen, Taro Swart en Robin van Leijsen.

Hoogtepunt was op zondag een hele mooie en onverwachte gouden medaille voor Annabelle Emmen. Zaterdag kwalificeerde ze zich voor deze finale met een sprong van 1m61. In een zinderende finale sprong Annabelle over 1m70, een nieuw persoonlijk record. Nadat haar laatst overgebleven concurrente de derde poging eraf sprong, lukte het Annabelle wel om haar laatste poging te verzilveren. Deze gouden medaille zorgt ervoor dat Annabelle op 3 september mee mag doen aan een heuse interland in het Duitse Gladbeck. Met het Nederlandse team van C junioren zal ze de strijd aangaan met leeftijdsgenoten uit de Duitse deelstaat Nordrhein-Westfalen.

Taro Swart was voor maar liefst vier onderdelen geplaatst. Op zaterdag begon hij al vroeg met kogelslingeren. Slechts 8 atleten mogen aan deze wedstrijd meedoen. Taro’s eerste poging leverde een verbetering van zijn persoonlijk record en van het clubrecord naar 32m98. De eerste 2 rondes stond hij hiermee bovenaan. Uiteindelijk bleef hij heel mooi 5e. Dit was niet het onderdeel waar hij het meest op traint, wat ook geldt voor het speerwerpen waar hij als 20e de kwalificatie in ging. Helaas liep het mede door de dwarrelwind niet soepel en bleef hij steken op 36m50, een 23e plaats, en niet voldoende voor de finale. Wel een mooie opsteker naar de dag van zondag waar zijn favoriete onderdelen kogelstoten en discuswerpen op het programma staan.

Op zondag begon Taro met de kwalificatie voor het kogelstoten. Zijn eerste poging was redelijk, en in de 2e verbeterde hij zijn PR en clubrecord naar 13m16, goed voor een derde plaats in deze groep, en uiteindelijk ging hij als 8e naar de finale. In de finale liep het minder en stond hij na 2 rondes nog 11e. In de derde ronde kwam hij weer net boven de 13 meter en mocht nog 3 pogingen doen. In de vijfde ronde verbeterde hij nogmaals zijn PR naar 13m28 en eindigde dus als zevende van Nederland.

Bij de kwalificatie voor het discuswerpen kwam hij na een ongeldige poging in de 2e ronde tot 43m41, wat een zesde plaats in deze groep betekende. Gelukkig was de 2e groep minder sterk, dus mocht hij als 9e naar de finale. Deze finale had een bizar verloop. Taro verbeterde zijn PR in de eerste poging meteen tot 44m50 en de grote favorieten stonden tot en met de 3e ronde achter hem. De uiteindelijke winnaar ging hem dus nog voorbij met de beste jaarprestatie. 5 atleten waaronder Taro streden tot de laatste ronde om het brons. Helaas wist Taro zich niet meer te verbeteren. Zijn beste worp eindigde helaas net buiten de sector. Ook hier een mooie 7e plaats.

Tot slot nog een goede tijd voor Robin van Leijsen die op de 1500 meter een tijd neerzette van 5:22.38, goed voor een derde plaats in haar serie.